برخلاف جاده‌ها و بزرگراه‌هایی که در آنها رانندگی می‌کنیم، مسیرهای آبی، علائم جاده‌ای ندارند که موقعیت، مسیر یا فاصله تا مقصد یا خطرات موجود در مسیر را به ما نشان دهند.
در آب ها علائم کمک ناوبری و چراغ های دریایی (AIDS TO NAVIGATION) یا (ATON) وجود دارند که همه آن اشیاء ساخته دست بشر بوده و توسط دریانوردان برای تعیین موقعیت یا مسیر ایمن مورد استفاده قرار می گیرند.
این علائم همچنین به دریانوردان در فرود ایمن به خشکی کمک می‌کنند، خطرات موجود در مسیر را نشان می دهند و کاپیتان کشتی را قادر می‌سازند ورودی و خروجی دریا را دنبال کنند.
اصطلاح «کمک ناوبری» شامل شناورها، چراغ‌های روز، چراغ‌ها، کشتی‌های نوری، چراغ‌های رادیویی، سیگنال‌های مه، علائم و سایر وسایلی است که برای ارائه علائم روی آب استفاده می‌شوند.
علائم کمک ناوبری و چراغ های دریایی شامل تمام نمادهای قابل مشاهده، شنیداری و الکترونیکی است که برای کشتی رانی ایجاد می شوند.
بویه یا شناور (Buoy)
بویه ها توسط لنگر در نقطه ای ثابت از دریا مهار شده اند و در شکل ها و رنگ های متمایزی وجود دارند که هر کدام از آن ها نشان دهنده هدف و نحوه حرکت در اطراف آن ها است.
بویه های جدید مجهز به دستگاه هایی برای انعکاس امواج رادار می باشند.
اینگونه بویه ها امواج فرستاده شده از رادار را به خوبی منعکس نموده و روی صفحه رادار به صورت یک نقطه نورانی مشاهده می شوند.
انواع بویه از نظر شکل و کاربرد
بویه استوانه ای شکل: جنس آن ها فلزی ، پلی اتیلن و فایبرگلاس است.
معمولا از ورقه های فلزی درست شده اند و شکل قسمتی از آن ها که زیرآب است استوانه ای و قسمتی که بالای آب قرار دارد، مخروطی می باشد.
بدنه این بویه ها معمولا از جنس فلزی است.
در بالای این مدل بویه، قسمتی وجود دارد که شبیه برج است و در داخل آن وسیله ای مشابه زنگ برای تولید صدا قرار گرفته است.
در اثر حرکت بویه ناشی از امواج دریا، زنگ ها نیز حرکت کرده و تولید صدا می کنند.
با توجه به کاربرد این بویه ها همواره باید توجه داشت که استفاده از آن ها برای موقعیت هایی مانند حوضچه ها که امواج، راکد است، توصیه نمی شود.
این نکته قابل ذکر است که نوع جدید بویه های زنگ دار، برای ایجاد صدا از گاز متراکم یا چکش های الکتریکی استفاده می کنند.
در قسمت فوقانی بویه چراغدار، لانترن وجود دارد و در درون لانترن لامپ یا مشعل قرار گرفته است. منبع تغذیه لانترن ها در داخل بدنه بویه قرار دارد و بوسیله ی یک مخزن گاز یا باتری کار می کنند.
این بویه ها اغلب در شب و هوای مه آلود مورد استفاده قرار می گیرند.
عملکرد آن ها به این صورت است که در اثر حرکت امواج دریا سیگنال های مختلف صدا را تولید می نمایند.
البته بعضی از آن ها مجهز به وسیله ای الکتریکی هستند که بدون توجه به امواج دریا ، صدای مشخصی را در فواصل معین و به طور مرتب ایجاد می نمایند.
تولید صوت در این بویه توسط سه مدل انرژی موج دریا، مکانیکی و الکتریکی صورت می گیرد.
بویه هایی با کاربرد اختصاصی هستند.
به طور مثال بویه هایی که برای علامت گذاری مناطق لایروبی، قرنطینه، تورهای ماهیگیری و غیره مورد استفاده قرار می گیرد، در این دسته قرار می گیرند.
این مدل از بویه ها گاها مجهز به چند نوع سیستم می باشند. (به عنوان مثال بویه های مجهز به چراغ و سیگنال های صوتی
مجهز به نوارهای سبز رنگ هستند که با تابش نور به سهولت موقعیت خود را نشان می دهند.
مشخصه های متفاوتی برای بویه هایی که در روز کاربرد دارند وجود دارد. یکی از مهمترین آ ها رنگ بویه است که این رنگ ها در سیستم های مختلف بویه گذاری، تعابیر و معانی مختلفی دارند.
شناخت بویه از نظر رنگ
زمانی که شناور از دریا به طرف خشکی یا کانال در حال حرکت است، معانی رنگ بویه ها برای شناختشان حائز اهمیت بوده و به شرح ذیل می باشد:
شناخت بویه ها از روی شماره و حرف
اغلب بویه ها دارای مشخصه خاصی هستند که ممکن است به صورت شماره، حرف و یا ترکیبی از هر دو باشند. رنگ شماره ها و حرف روی بدنه بویه ها از دور کاملا قابل رویت می باشد. در ادامه به چند ویژگی و معنی شماره ها یا حروف روی بویه ها اشاره شده است:
شماره بویه ها از دهانه ورودی کانال به
